Je kent het vast wel: je zit met een paar collega’s te brainstormen over nieuwe kansen, nieuwe mogelijkheden, gouden bergen. En net als je denkt dat je het ei van Columbus te pakken hebt en je bijna euforisch en high-fivend je collega’s te lijf gaat, maakt iemand die terechte, maar o zo energievretende opmerking: maarreh… mag dat eigenlijk wel?
Met discussies over privacy gaat het ook vaak zo. Zodra het ‘p-woord’ valt, gaat het ventiel open en stroomt de lucht uit het initiatief.
In de SWOTs staat privacy vaak bij de T van ‘threat’. En dat begrijp ik wel. Want het is niet makkelijk om de kansen te zien die privacy biedt. En een privacy officer is dan vaak niet degene die als ondernemer kijkt en deze kansen kan benoemen.
Maar laten we het eens andersom bekijken. Waarom zien we privacy niet als onderdeel van kwaliteit? En kwaliteit willen we leveren aan onze klanten. En hoe beter de kwaliteit van het product, hoe beter ook het vertrouwen, toch? Dus dan zijn er al twee producteigenschappen waar privacy een cruciale bijdrage aan levert. Aan kwaliteit en aan vertrouwen.
Zou het dan niet mooi zijn als we privacy en de bescherming van persoonsgegevens kunnen benoemen als een productkenmerk dat de waarde voor de klant verhoogt? Of als een extra reden die je je klanten geeft om jou als organisatie te vertrouwen? Privacy is een prachtige klantenbinder!
Ga je toch nog high-fivend naar huis.